بسم الله الرحمن الرحيم
المشهد الاول _
بطلنا العظيم جالس امام الكومبيوتر بيكتب الموضوع دا
فجأه الساعه بقت 4.50 صباحا
:.: يا خبر القطر
يقوم مسرعا متجها الى غرفته لتغيير ملابسه
وبعد ذلك يقف اما المرآه بيحط جل وكلام من ده
ثم يتجه الى باب اشقه للخروج وهنا
نوووووووووووووور (بابا بينادى )
:.: نعم يا بابا
اوعى تنسى خد بالك وانتا بتركب القطار
ارجع بدرى عشان الفطار
خد بالك من نفسك
و9000 حاجه تانيين مش فاكر منهم حاجه غير دول
المهم فلتت بالعافيه ونزلت الشارع مافيش بنى ادم
طلع وقفت تاكسى ورحت على المحطه الساعه 5.10
ملحوظه: ميعاد قيام القطار 6.20
ملحوظه كمان : لو وصلت للقطر فى المخزن الساعه 5.30 يا دوب تلحق شبكه تنام عليها
المشهد الثانى
بطلنا العظيم المكافح ( انا )
جالس فى القطار وحاجز مربعين وفى الظلام يبحث عن اى بنى ادم يعرفه
فجأه وبدون سابق انذار يظهر شبح فى الظلام شكله مش غريب عليا
:.: يا حسن حسن حساااااااان
الحمد لله طلع هو وبعد ما جه وجلس معايا وكل واحد حجز مربع وبعد ربع ساعه كانو الاصدقاء كلهم وصلو وعددهم 8 يعنى نفس عدد كراسى المربعين المحجوزين
انما للأسف قاعدين على 4 كراسى بس
السبب طبعا كل واحد يعدى ومش لاقى كراسى
يا كبتن هو فى حد هنا
:.: ايوة يا عم بيجيب حاجه وجاى
لأ يا كبتن مينفعش ومافيش حجز فى القطر
وتلاقى بقى صويت و ويك ويك ويا ولود كزا ويا ولود كزا
وبعد تدخل ولاد الحلال
تبص تلاقى الزبون قاعد على الكرسى اللى انتا كنت حاجزة وبيبصلك مع ابتسامه بلهاء
المهم المنظر كاأى بعد دخول القطار الى المحطه الكراسى كلها مليانه الشبك كلو مليان
الناس بتنط من الشبابيك
اللى واقف يادوب واقف على رجل واحده
اللى اعد تلاقى واخد واحد صاحبه على رجليه وبتاع 3 واقفين فوقه
القطر من الكتل البشريه اللى فيه مش قادر يمشى
بعد وصول القطار من طنطا لبنها اى نصف السكه والكمسارى لسه فى اول عربيه
المهم وصلنا القاهرة بالسلامه
واتجهنا الى الكليه مستقلين المترو ( اكثر المواصلات احتراما فى مصر )
المشهد التالت
8 شباب زى الورد ماشيين صف واحد بالعرض سدين الشارع داخلين على الكليه وعلى طول طوالى على شئون الطلبه
صباح الفل يا بشمهندسه كذا
نعم عايزين ايه
كنا بس عايزين دباسه عشان ندبس الصور فى الاستمارة بتاعه الاشتراك
نعم وهو حد قاللكوا اننا مكتبه هنا
المهم نص ساعه بين 4 مبانى فى الكليه ودبسنا الورق ورجعنا تانى للشئون
لو سمحتى عايزين نختم الاستمارات
سيبوها وتعالو الساعه 12 (الساعه دلوقتى 9)
المهم سبناها وطبعا اتجهنا لمكتب الحرس وعلى حبيبنا وعمنا اللى كنا مظبتينه بعلبه حلاوة من السيد البدوى السنه اللى فات وخلصلنا كل حاجه بعد عذاب (كوسه بالبشاميل )
واللى له ضهر مش بينضرب على قفاه
المهم نفس سكه العوده
مع الحر واعطش الشديد والتعب والارهاق والاغماء
واخيرا روحت البيت دخلت
سلامو عليكو و
طبعا مقمتش الا على الاذان بتاع المغرب
المشهد الرابع
نزلت بعد الفطار بنص ساعه عشان اروح اطلع الاشتراك من المحطه
الاقى طابور ناس بالالوف وخناقات وشرطه(مش لحفظ الامن طبعا )
اقولك ليه
اصل جمب المحطه قسم شرطه النقل والمواصلات
تلاقى الواحد من دول واقف يا خد منك ورق الاشتراك والفلوس و5جنيه (حلاوة )
ويدخل من وسط الجموع تحت حمايه البدله و....
سلامو عليكو يا استاذ كذا والنبى بس اشتراك بنت اختى عشان مستعجله ( ال مستعجله ال)
المهم واحد صاحبنا ابوة شغلا فى المحطه رحنا سألنا عليه مش موجود جبنا واحد معانا يقول للراجل انو قريبنا ولا اى حاجه
طيب حاضر الجهاز عطلان لما يشتغل
(حتى الكوسه بطلت)
المهم روحت بيتنا وانا بائس ومصمم انى افضل صاحى لحد لما يجى الصبح واروح اول واحد قبل ما يجى الموظف واعمل الاشتراك اول واحد
المشهد الاخير
الساعه 6 صباحا تانى يوم وانا اعد دلوقتى بكتب الموضوع
واحب اقولكو باى باى بقى انزل الحق الموظف
وآخرا وليس اخيرا
هى دى مصر يا عبله
تحياتى لكم
نوووووووووووووووووور
ومستنى اشوف اول ايامكم الدراسيه كانت ازاى
نوووووووووووووور